xsoma
μελέτες
κινητικής
συμπεριφοράς
αμφίβολης
σκοπιμότητας
2002
Η
νέα παραγωγή
των xsoma στις
14 και 15
Δεκεμβρίου 2002
στο Δημοτικό Θέατρο
Σταυρούπολης!
Για δύο
βραδιές, το
Σαββατοκύριακο
14 και 15
Δεκεμβρίου, η
ομάδα χορού xsoma
παρουσίασε τη
δουλειά της με
τις
χορογραφίες
"α
+ αφή x 2" και "μηδέν
κόμμα ένα", στη
Σταυρούπολη
της
Θεσσαλονίκης.
Χορεύουν/χορογραφούν
οι : Φιλιώ
Λούβαρη, Ρένα
Παπαδοπούλου, Πόπη Σφήκα και
Δημήτρης
Τσιαπκίνης.
(Η
παραγωγή αυτή
παρουσιάστηκε
και στο Φεστιβάλ
Χορού Αθηνών/Σωματείου
Ελλήνων
Χορογράφων
στις 13 και 14.05.03!)
Η ταυτότητα
της παράστασης
:
"α+αφήx2"
4
ασύμβατοι
κινούμενοι
σωματότυποι,
χαρακτηριστικά
δείγματα μιας
οργανωμένης
χωρίς
συνάφεια
πραγματικότητας.
Τί είναι α-συνάφεια;
Η ανάπτυξη του
ωραίου χωρίς
επαφή με το
ουσιαστικό; Η
απόσταση
λόγου και
πράξης; Να
ατενίζουμε το
σώμα μας όντας
αποξενωμένοι
απ’ αυτό; Εύλογα
αναζητούμε τη
συνάφεια –
άμεση επαφή –
άμεση σχέση
για να
καταλάβουμε. «γιατί
αν κατά τύχη
καταλαβαίναμε
ο ένας τον
άλλον, δεν θα
μπορούσαμε
ποτέ να
συμφωνήσουμε.»
|
![]() |
"μηδέν κόμμα ένα"
Ιδέα/Σκηνοθεσία
:
Δημήτρης
Τσιαπκίνης
Χορογραφία/Χορός
:
Φιλιώ Λούβαρη, Ρένα
Παπαδοπούλου,
Δημήτρης
Τσιαπκίνης τρία ξένα σώματα δημιουργούν κάτι προσωπικό...κάτι που θα ήθελαν επειγόντως να επικοινωνήσουν...κάτι μικρό, απλό κι όσο γίνεται λιγότερο της φύσης του νάρκισσου...χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στον οργασμό της κίνησης...όχι μόνο γιατί δεν θέλουν αλλά και γιατί δεν μπορούν...το σώμα δεν μπορεί, αλλά ξέρει...ή μάλλον δεν ξέρει...απλά ονειρεύεται...στη διαδρομή το προσωπικό μεταλλάχθηκε...μπλέχθηκε με τους ρυθμούς του «άλλου» ή του «αλλού» κι έγινε περτεκαλί, μετά πρόσινο και μετά...είδε τον εαυτό του στον καθρέφτη και ντράπηκε...προσπάθησε να μιμηθεί μια γλώσσα φανταστική, σαν τη φεγγαρόσκονη στους ώμους της νύμφης κι έπεσε...χτύπησε στο γόνατο...και ξανασηκώθηκε...άλλαξε σε μια γλώσσα μισο-χαμογελαστών ανδροειδών, και τσολιάδων...σ’ ένα κολλάζ από δυσλεκτικές ουτοπίες που πάλλονται στις αρτηρίες ενός Ρωμιού κι ενός Νέξους Έξι*...ψηλάφισμα στα όρια αυτού που είναι κι αυτού που θα θέλανε να είναι...αν η γλώσσα στον πλανήτη τους είναι ένα τότε αυτοί μιλάνε μηδέν κόμμα ένα...μηδέν κόμμα ένα της μαγείας που δεν θυμάται το σώμα...μηδέν κόμμα ένα αυτού που θα προσφέρανε σε μιαν άμορφη νεράιδα απ’ το διάστημα...μηδέν κόμμα ένα... μηδέν κόμμα ένα...0,1 0,1 0,1 0,1 0,1 0,1 0,1001011100011000001111010100111111111110001 *Νέξους
6 : μυθικό
ανδροειδές με
συνήθως
υπερφυσικές
ικανότητες... Νύμφη
:
Ψάχνει κάτι
που η Νέξους 6
δεν μπορεί να
καταλάβει.
Εκρίγνυται.
Αδημονεί.
Λιποθυμάει.
Πάντα της
άρεζε ο κόσμος
ανάποδα. Θέλει
ν’ αφήσει
χαραγμένο
στην άμμο ένα
μήνυμα κι όταν
αυτός που το
διαβάσει
ψάξει να τη
βρει «θα δούμε
εμείς»...Τ’
όνειρό της
είναι να
καθίσει στη
μέση μιας
παραλιακής
πλατείας και
να την παίρνει
ο αέρας. Είναι
όμορφη αλλά
δεν το ξέρει. Νέξους
6 :
μετράει το
χρόνο,
υπεκφεύγει τα
100 push
ups,
που οφείλει να
κάνει,
προστατεύει
τη νύμφη,
παρατηρεί τον
τσολιά. Κι ενώ
φυτεύει
τεράστια
τριαντάφυλλα,
η μνήμη της
της παίζει
παράξενα
παιχνίδια.
Είναι μέρες
που κρύβεται
στην καρδιά
ενός
αστεροειδή
και κανένας
δεν τη βρίσκει.
Είναι όμορφη; |
![]() |